"Van Werk naar Werk"
Een onverwachte boodschap
Op 5 Februari 2024 werd kenbaar gemaakt aan alle medewerkers van Krehalon in Deventer, dat er een definitief einde zou komen aan hun bedrijf, hun baan, voor iedereen. Dus geen ‘normale’ bedrijfsreorganisatie, maar een echte sluiting. Sleutel omdraaien.
Een schok, voor veel medewerkers die wel iets vermoedden, en wellicht gehoopt hadden op een overname en/of een reorganisatie, wat ook een impact zou hebben, maar toch…..
Nu betekende de mededeling dat er in het laatste kwartaal van 2024 er een definitief einde zou komen aan meer dan 50 jaar Krehalon in Deventer.
Maar wat nu? Allereerst moest er een Sociaal Plan worden besproken met Vakbonden, en inbreng van de Ondernemingsraad. Dat proces verliep constructief en voorspoedig, wat leidde trot een mooi verzorgde overeenkomst. Een belangrijk deel was ingeruimd voor een begeleiding van Werk-naar-Werk en/of een studiebudget om medewerkers een goede aansluiting te laten verkrijgen op een nieuwe baan.
Mijn rol binnen het proces
Ikzelf -als Bright afgevaardigde binnen Krehalon- werd gevraagd om samen met het HR team het totale Werk-naar-Werk proces te begeleiden. Daarnaast vond ik het een eer om ook als (onafhankelijk) voorzitter van de Begeleidingscommissie gevraagd te worden. Deze Begeleidingscommissie had tot doel om de naleving van het Sociaal Plan te monitoren, en vragen over zaken die niet voorzien waren in het Sociaal Plan te beantwoorden of te honoreren.
Voor wat betreft het Werk-naar-Werk deel is afgesproken dat er uiteindelijk twee bureaus zouden worden ingeschakeld die outplacement zouden verzorgen, waaronder Bright.
Voor mijzelf de kunst om twee partijen in een goede balans te dienen: Krehalon als de klant, primair, en Bright als mijn opdrachtgever.
Tegenvallende belangstelling
Tevens boden we workshops aan op het gebied van LinkedIn profiel maken; CV’s opstellen; sollicitatiegesprek voeren en je voorbereiden op keuzes v.w.b. het contract.
De belangstelling viel -over het geheel van aangeboden hulp- tegen. Niet alleen bleef het aantal inschrijvingen op outplacementbegeleiding ver achter, maar ook de geringe belangstelling voor workshops viel tegen.
En waarom? Ikzelf zie als hoofdreden het grote aantal bedrijven in de omgeving dat schreeuwt om (goed) personeel, en Krehalon had daarin een goede reputatie. Dit samen met de ‘druk’ die veel medewerkers, ondanks de ruime transitievergoeding, voelden om snel weer een opvolgende baan te vinden, maakte dat begeleiding niet de grootste inspanning was. Wat nl ook niet hielp was dat het Sociaal Plan ook voorzag in de mogelijkheid om i.p.v. een begeleidingsbudget te kiezen voor een uitbetaling van de helft van het budget. Medewerkers die optimistisch waren over hun arbeidsmarktkansen kozen voor deze optie.
Lessen en verbeterpunten
Als we het hele proces terugkijken, dan zijn er wel wat dingen die opvallen of te verbeteren vallen, ondanks dat medewerkers over de linie tevreden zijn over het gehele begeleidingsproces:
- De verwachtingen naar outplacementbureaus over de aantallen te begeleiden en wat er daadwerkelijk verwacht werd
- Het aantal aangeboden (geschikte) banen
- Het gemak waarmee medewerkers een aangeboden functie / een bedrijf kozen
- De aanvankelijke zorg die bij ons als begeleiding bestond over de mogelijkheden voor oudere medewerkers
- De mogelijke verleiding van een uit te betalen bedrag ipv budget voor outplacement of opleiding
Tegen de achtergrond van dit laatste punt, denken we er serieus over na of we toch niet nog zgn ‘Nazorg’- support moeten aanbieden, omdat we wellicht gaan merken dat medewerkers te snel een baan hebben gekozen die na korte tijd al bleek niet bij hen te passen, of voor medewerkers die in de proeftijd zonder baan zijn komen te zitten. Dit kan eens te meer aan de orde zijn als je al vroeg in je leven bij Krehalon bent gaan werken en vele, vele jaren daar met plezier hebt gewerkt, en meent dat deze Krehalon-sfeer en -omstandigheden normaal zijn op de arbeidsmarkt.
Conclusie
Begeleiding houdt zowel in een goede voorbereiding en inschatting van situatie en (on)mogelijkheden, alswel de begeleiding tijdens het proces zelf, maar zeker ook de ruimte en service van nazorg.